vrijdag 30 maart 2012

Waar ben ik in godsnaam mee bezig?

Dit heb ik me het afgelopen jaar 10x zoveel afgevraagd als daarvoor. Heeft niets te maken met mijn werk in de makelaardij, want ik vind nog steeds dat ik, samen met de beste en leukste collega's, voor het mooiste bedrijf in ons vakgebied werk.

Het heeft alles te maken met mijn deelname aan Alp d’HuZes. Geïnspireerd door de deelname van mijn neef i.c.m. het ondersteunen van de strijd tegen kanker beloofde dit een groot feest te worden. Als ik het beoogde schema zou volhouden dan zou ik voor het eerst sinds jaren weer een strak lichaam hebben als het strandseizoen zou beginnen. Ook een leuke bijkomstigheid.

Een groot deel van “onze groep” pakt inderdaad het schema op om de berg 6x te beklimmen. Die zijn inmiddels zo getraind dat ze zonder handen en op een wiel naar boven kunnen. Een daarvan is mijn buurman. Heerlijk confronterend als hij weer voorbij fietst, voor de 4e keer die week.

Na een klein half jaar ben je wel een meester in het bedenken van excuses. Heb zelfs een keer overwogen om mijzelf te blesseren toen ik geen “geldig” excuus kon verzinnen.

Gelukkig werd ik overtuigd om mee te gaan spinnen. De herinneringen die ik aan deze discipline heb zijn niet heel positief. Volgens mij zijn dat in 2002 welgeteld 2 lessen geweest in ruil voor 1,5 jaar abonnementskosten. Ik heb beide lessen niet volgemaakt. Soms moet je over dingen heen stappen dus ik besloot toch maar weer te gaan.

Op dinsdagavond is het druk met spinnen. Welgeteld een mannetje / vrouwtje of 40 in een te klein zaaltje dat ongelooflijk stinkt naar het zweet van de groep ervoor. Wat een feest. Na 3 lessen was ik nog steeds de slechtste. Ook die dame naast me van 100+ kg hield het langer vol. Gelukkig kon ik net op tijd een blessure verzinnen tijdens dat uurtje. Bij binnenkomst is het de kunst het juiste fietsje uit te pikken. De fiets waarbij je eigen “cadans” niet zichtbaar is voor de juf maar juf wel zichtbaar is. Medespinners van de dinsdagavond groep begrijpen dat laatste. Inmiddels heb ik de smaak te pakken dankzij mijn teamgenoten.

Gister een mail van een andere teamgenoot. Eentje waar je als medeteamgenoot ongelooflijk trots op bent. Die gaat die dag zeker 6x halen en fietst vooraan mee. Hij mailde dat collega’s van zijn zwager 1200,- voor “ons” hadden opgehaald.

Zijn zwager is Jurg, waar ons beste team naar vernoemd is. Jurg is een jonge vent, een topper, vader, echtgenoot en opgegeven. Zijn behandelingen zijn gestopt werd ons gemaild en hij wordt alleen nog geholpen als de pijn ondraaglijk wordt. Een van zijn wensen is om Alp d’HuZes met ons nog mee te maken en die strijd is veel groter dan die wij moeten leveren voor deelname. Slik. Tranen in mijn ogen. Toen wist ik weer waarvoor we het doen.

Met sportieve groet,
Maikel Venneker, @maikelvenneker

Hendriks en Hoekstra & van Eck werken als één organisatie. Was Hendriks al een gevestigde naam, door de samenwerking met de Hoekstra & van Eck Groep is één van de grootste NVM woningmakelaars in het land ontstaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten